Perú til Equador

Jaeja, thà er èg komin til Equador.
Thad hefur ýmislegt drifid á daga okkar sídan í Cousco. Vid byrjudum á ad fara til Arequipa, fallegur baer sem liggur ì skugga eldfjalls og hefur margoft ordid fyrir stórum jardskjalftum. Vid skodudum m.a. Santa Catalina klaustrid, thad var ansi merkilegur stadur og eflaustu gígantískt partýbaeli á sínum tíma. Sé alveg fyrir mér Abbadísina: " hey steldpur, hvad segidi um ad fara med 1000 maríubaenir í dag?" og allur hópurinn tryllist af fognudi! (smá einkahúmor, ha ha)
Nasca var naesti vidkomustadur. Á leidinni stoppudum vid of skodudum eldgamlan pre-inka grafreit. Allt fullt af beinagrindum, mér fannst thessi sem minnti mig óneitanlega á Elvu Dogg vinkonu mína lang flottust.
Nasca er thekktast fyrir Nasca línurnar og vid drifum okkur í flugferd t.a. fá yfirsýn í thaer. Ég var hálf flugveik allan tímann og átti í pínu erfileikum med ad greina alvoru Nasca línur frá handahófskenndum línum sem kriss krossudu allt svaedid. Finnst thó kenningin um ad geimverur hafi "teiknad" thetta t.a. finna lendingastadinn sinn aftur, mjog sennileg!
Sá Kyrrahafid á Páskadag, ansi skemmtileg sjón eftir ad hafa ekki séd sjóinn frá thví í Brasíliu í byrjun mars. Landslagid vid stondina í sudur Perú er nánast ein eydimork og allt mjog thurrt, bara graen svaedi thar sem menn hafa plantad e-u.
Gistum á eina nótt á eydilegri strond vid Paracas, ekkert nema vid og sjófuglar og ég lét mig hafa thad ad stinga mér út í kyrrahafid, svona fyrst thad var tharna. Fórum í bátsferd ad skoda Ballestas eyjarnar, thaer eru kalladar Galapagos fátaeka mannsins. Tharna var urmull af hávaerum fuglum, enn hávaerari rostungum og svo sá ég mér til mikillar ánaegju glita í morgaesir líka.
Thad fór bara hálfur dagur í Lima, kíkti rétt adeins á adaltorgid en langadi adallega ad skoda fatabúdir.
Svo lá leidin aftur upp í fjoll til baejar sem heitir Huaraz. Thar hélt Liz upp á afmaelid sitt sem var nú óskop rólegt thví daginn eftir fór ég ásamt Kathy, Andy og Caroline ad prófa ísklifur. Thad voru adallega thrjár ástaedur fyrir thví. Í fyrsta lagi bara gaman ad prófa ísklifur, í odru lagi langadi mig ad fara í yfir 5000 m haed og í sídasta lagi finnst mér thad einstaklega írónískt ad vera frá Íslandi og fyrsta skiptid sem ég stíg upp á jokul er í Perú! Thetta var mjog skemmtilegt en erfitt útaf thunna loftinu, kannski ad madur prófi thetta aftur vid sjávarmál (eda nánast) á Ìslandi.
Huanchaco var naesta stopp, thar gistum vid í tvaer naetur. Adalmálid thar var pre-inka rústirnar Chan Chan og huaca la Luna. Edith ommulegur (ommulegur ekki omurlegur) leidsogumadur gerdi thetta allt mjog áhugavert. Thessar pre-inka minjar eru ekki sídur merkilegar en inkadaemid.
Vorum naestum thví búin ad tjalda á ruslahaugum med hraegommum hjá Punta Sal en Geoff fann sem betur fer betri stad vid sjóinn. Hofdum strondina alveg útaf fyrir okkur í einn dag og ég endurheimti smá af brúnkunni aftur. Hofrungar og pelikanar svomludlu tharna nálaegt okkur.
Nú erum vid komin í tropical landslag aftur. Erum rétt hjá bae sem heitir Banos. Í morgun fórum vid í canyoning sem gekk út á thad ad druslast nidur á og fossa. Mjog skemmtilegt og ég ánaegd med mig ad hafa thad af ad stokkva nidur e-a 4 metra.

Hér hafid thid sem sagt update af ferdalaginu thó thad sé nú bara í símskeytaformi. Aetla nú ad fara og gera adra tilraun t.a. finna restaurant med naggrísakjoti.

Aetli thad sé e-r leid ad flytja inn llamadýr? Húsdýragardurinn aetti endilega ad koma sér upp nokkrum kvikyndum, thau eru svo mikil krútt.